Solokano

Wildwater bestaat in vele vormen en maten. De stroming van het water ontstaat meestal door dat het water van hoog naar laag gaat, het hellingspercentage is voor een grootdeel de aanleiding voor de stroomsterkte maar er zijn ook andere factoren die de stroomsnelheid beïnvloeden. Een ander factor die meespeelt zijn de hoeveelheid obstakels die in het water staan of liggen.

Eerst de definitie voor wildwater. Wildwater is water dat van A naar B stroomt met een snelheid die hoger ligt dan waarbij de (solo)peddelaar instaat is om met achterwaartse peddelbewegingen de kano op dezelfde plek te houden ten opzichte van de oever. Wildwater wordt onderverdeeld in 5 categorieën die de moeilijkheidgraad aanduiden. Daarbij is 1 het eenvoudigst en 5 het zwaarst.

Bij WW1 kan de peddelaar door achterwaarts te varen de kano ten opzichte van de oever gelijk houden. WW1 wordt op deze site stromend water genoemd en is ondergebracht in een eigen rubriek omdat ze voor solovaarders van groot belang is. Bij WW2 kan de peddelaar de kano door achterwaarts te peddelen niet meer op dezelfde plek houden ten opzichte van de oever. Hij of zij wordt altijd door de stroom meegenomen waardoor de moeilijkheid groter wordt en er meer ervaring is vereist. WW1 en WW2 zijn klasses die geschikt zijn voor vaarders met redelijke peddelervaring en ook geschikt voor beladen kano’s. De categorie die voor de meeste Open Kanovaarders als echt wildwater wordt ervaren en door een geoefende vaarder kan worden overleeft is WW3, op deze stroming moet de vaarder beslist geoefend zijn en zich er niet zorgeloos instorten. Het is niet aan te bevelen om deze categorie met een beladen kano te bedwingen. Een klasse hoger, WW4, is iets waar de vaarder zeer geoefend moet zijn en de kano volledig uitgevoerd is voor dit water type. Over klasse 5 hebben we het hier maar niet maar het wordt wel gevaren met een OK.

Wildwater vraagt van een kanovaarder specifieke kennis van stromingen van het water en ook kennis van de kracht van water. Wildwater vraagt peddel ervaring en dat moet opgebouwd worden. De meeste vaarders beginnen met het opbouwen van ervaring altijd in kleine groepjes vaarders van bijvoorbeeld een kanovereninging (Keistad, Batavieren, Gaasperplas)of bij een kajakschool Zwalker.nl. Een solokanoër zal zijn ervaring op een rustige wijze opbouwen door jaar na jaar zijn grenzen te verleggen. Doorgaans is het een grote stap om van toervaarder op stromend water verder te gaan op wildwater omdat dit een andere kano vraagt en ook andere peddeltechnieken. Een compleet uitgeruste wildwaterkano vraagt om een grote investering. Alles kan maar de vaarder moet wel kennis van zaken hebben en met een op de juiste wijze ingerichte boot varen.

In de praktijk wordt wildwater 3 gevaren als een dagtocht. Daarbij wordt gevaren met weinig bagage. Ook zal er veelal gevaren worden in een groep en is er een begeleiding langs de oever aanwezig. Bij wildwatervaren gaat het altijd van A naar B en moet er iets zijn georganiseerd voor de terugweg. Een wildwatervaarder heeft altijd aangepaste kleding aan, doorgaans in de vorm van een neopreenpak of een droogpak. Stromend water en WW2 is het ideale water voor een trekking met de Open Kano. Gebieden waar de Nederlandse peddelaars vaak te vinden zijn, zijn Zweden, Canada, Duitsland, Polen, Engeland, Frankrijk en in wat mindere mate Engeland.

Het brandingvaren is ook een soort wildwatervaren maar ze wordt toch vaak als een aparte vorm van peddelen gezien. Daar deze tak van de sport vrij nieuw is en omdat er maar enkele solo kanovaarders zijn die deze sport beoefenen wordt ze niet opgenomen in de boeken.

Wildwater 3 is in Nederland niet te vinden als we het brandingvaren niet meetellen. Om wildwater te vinden moeten we opzoek gaan in omringende landen. Maar ook Scandinavië en Spanje zijn plekken waar prachtige stromende rivieren zijn te vinden.